Werkgever is een bedrijf dat projecten uitvoert op het gebied van engineering, inkoop, constructie, onderhoud en het managen van grote projecten. Werknemer is op 5 maart 2013 in dienst getreden. Werknemers van werkgever betreden en verlaten het bedrijfspand via de hoofdingang. Bij aankomst en bij vertrek klokken zij in met een persoonlijke pas. Ook binnen het pand worden veel deuren geopend met de persoonlijke pas. In het pand is ook een nooddeur naar het parkeerterrein. Deze deur heeft geen paslezer en moet dicht blijven tenzij sprake is van een noodsituatie.

In april 2022 is werkgever tot de ontdekking gekomen dat de nooddeur meerdere malen was geopend. Naar aanleiding daarvan heeft werkgever een onderzoek ingesteld, bestaande uit het bestuderen van toegangsactiviteiten en camerabeelden.

Op 21 april 2022 is werknemer op non-actief gesteld. Uit het onderzoek is naar voren gekomen dat werknemer op 19 werkdagen in de periode van 23 februari 2022 tot en met april 2022 aan de hand van zijn persoonlijke pas zich heeft geregistreerd als ‘ingelogd’ en ‘aanwezig’ terwijl hij feitelijk een groot deel van de werkdag niet bij het bedrijfspand aanwezig was en geen (of nauwelijks) werkzaamheden heeft verricht. Werknemer parkeerde aan het begin van zijn werkdag de auto op het parkeerterrein, liep vervolgens het bedrijfspand binnen via de hoofdingang, waarna hij zich inklokte en op zijn laptop inlogde op het bedrijfssysteem. Vervolgens verliet werknemer het pand zonder uit te klokken via de nooddeur of via een andere deur. Aan het einde van de werkdag heeft werknemer via de nooddeur of de gebruikelijke ingang het pand weer betreden, uitgelogd uit het bedrijfssysteem via zijn laptop, het pand verlaten via de gebruikelijke uitgang en daarbij uitgeklokt met zijn persoonlijke pas. Werkgever is van oordeel dat sprake is van dagdieverij.

Tijdens het gesprek van 21 april 2022 merkt werknemer op dat hij de hele dag aanwezig was met uitzondering van één of twee momenten waarop de werknemer een dokter zou hebben bezocht. Eén dag later heeft werknemer per e-mail aan werkgever laten weten dat hij meerdere keren naar een nabijgelegen tankstation is gegaan dat niet op loopafstand lag om sigaretten te kopen en dat hij vervolgens weer is teruggekeerd naar zijn werk. Ook zou werknemer als hij wilde roken via de nooddeur de parkeergarage betreden, heeft hij zijn werk verlaten omdat zijn vrouw de auto nodig had en heeft hij een uitgeprint document naar een vriendin gebracht.

De werkgever vraagt de rechter de arbeidsovereenkomst te ontbinden wegens ernstig verwijtbaar handelen. Uit de toegangsrapportages (waaruit blijkt wanneer een deur in het pand wordt geopend) in combinatie met (screenshots van) camerabeelden blijkt volgens de rechter dat voldoende is komen vast te staan dat werknemer een groot deel van de dag niet op het bedrijfspand aanwezig is geweest en niet of nauwelijks heeft gewerkt. De verklaringen van de werknemer die een uitleg zouden geven over zijn afwezigheid houden volgens de rechter geen stand, nu uit onderzoek juist het tegendeel blijkt. Zo hebben de doktersbezoeken waarnaar werknemer refereert plaatsgevonden op de dagen dat werknemer thuis werkte. Dit betekent dat werknemer zich schuldig heeft gemaakt aan dagdieverij. Volgens de kantonrechter kan dagdieverij alleen al worden aangemerkt als ernstig verwijtbaar handelen en nalaten. Werknemer is immers een groot deel van de dag niet aan het werk geweest terwijl hij hiervoor wel loon heeft ontvangen. De rechter ontbindt dan ook de arbeidsovereenkomst van werknemer, waarbij werknemer geen recht heeft op een transitievergoeding en de opzegtermijn wordt niet in acht genomen.

Heeft u naar aanleiding van het voorgaande vragen? Neem gerust contact met ons op.
Lees hier de uitspraak.

Auteur: Saffira van Wijk