Op verzoek van werknemer is de arbeidsovereenkomst tussen hem en zijn werkgever bij tussenbeschikking door de kantonrechter met ingang van 1 oktober 2022 ontbonden. In de onderhavige zaak staat de vraag centraal of de ontbinding van de arbeidsovereenkomst het gevolg is van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van werkgever. Werknemer meent dat dit het geval is en vordert zowel een transitievergoeding, als een billijke vergoeding.

De kantonrechter is van oordeel dat na bewijslevering voldoende is komen vast te staan dat de directeur van het bedrijf van de werknemers binnen de organisatie en dus ook van de werknemer in deze procedure verlangde dat zij regelmatig met hem knuffelden en dat ‘onder het mom van een grapje’ regelmatig seksueel getinte opmerkingen werden gemaakt. Er is volgens de kantonrechter bij werkgever dus sprake van grensoverschrijdend gedrag en een onveilige werkomgeving. Volgens de kantonrechter is dit dermate ernstig, dat sprake is van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten door werkgever.

Zo komt uit de dossierstukken het beeld naar voren van een bedrijf waarin fysiek contact tussen de directeur en werknemers – in ieder geval het knuffelen van elkaar – zeer regelmatig voorkomt. Naar het oordeel van de kantonrechter is het als directeur van werknemers verlangen dat zij regelmatig met je knuffelen een volstrekt ongepaste en onacceptabele omgangsvorm binnen een bedrijf. Dit geldt temeer nu er bij werkgever geen beloningsbeleid is en de hoogte van bijvoorbeeld de salarissen daarom willekeurig door de directeur wordt bepaald. Hiermee wordt een sterke afhankelijkheid tussen de directeur en de werknemers gecreëerd.

Door als directeur ook contacten met werknemers buiten werktijd over privézaken te onderhouden, werknemers cadeautjes te geven en geldleningen te verstrekken, wordt deze afhankelijkheid nog verder vergroot. Uit de whatsapp-correspondentie tussen de directeur en verschillende werknemers blijkt dat niet (altijd) op een zakelijke toon met elkaar wordt gecommuniceerd. Zo gebruikt de directeur onder meer bewoordingen als ‘schat’ en ‘dikke kus’.

Verder kan uit verschillende getuigenverklaringen worden afgeleid dat het bij werkgever gebruikelijk is dat seksueel getinte opmerkingen worden gemaakt, die door verschillende getuigen worden aangeduid als ‘grappen en grollen’. Naar oordeel van de kantonrechter is het te gemakkelijk de seksueel getinte opmerkingen af te doen als ‘kleedkamerhumor’. Dat de directeur hieraan meedeed is volgens de kantonrechter bijzonder kwalijk nu het juist aan de directeur is om hier paal en perk aan te stellen en voor alle werknemers een veilige werkomgeving te waarborgen.

Vervolgens gaat de kantonrechter in op het verweer van werkgever dat werknemer nooit melding bij werkgever heeft gemaakt van het ongewenste gedrag. Het was voor werkgever dus niet kenbaar dat hiervan sprake was. De kantonrechter passeert dit verweer. Normaal gesproken ligt het voor de hand dat een werknemer van dergelijk ongewenst gedrag een melding bij de leidinggevende doet, maar het was hier de leidinggevende zelf – de directeur – die het gedrag vertoonde. Werknemer heeft daarnaast voldoende aannemelijk gemaakt dat hij ook niet bij de vertrouwenspersoon en/of de preventiemedewerker terecht kon. Dat sprake is van een onveilige werkomgeving binnen werkgever, zo niet een ziekmakende bedrijfscultuur, blijkt bovendien uit de omstandigheid dat ook andere werknemers dit als zodanig hebben ervaren. De kantonrechter wijst gelet op het ernstig verwijtbaar handelen van werkgever dus zowel de transitievergoeding als een billijke vergoeding toe. De billijke vergoeding is vastgesteld op €50.000,-.

Beschouwing
Met deze uitspraak wordt bevestigd dat grensoverschrijdend gedrag op de werkvloer voor rekening van de werkgever kan komen. Een werkgever dient immers voor een veilige werkomgeving voor haar werknemers te zorgen en wanneer dit niet of onvoldoende gebeurt kan onder omstandigheden sprake zijn van ernstig verwijtbaar handelen aan de kant van de werkgever. Dit ernstig verwijtbaar handelen kan op zijn beurt weer leiden tot een hoge billijke vergoeding.

Auteur: Rachel van der Horst