Beëindiging slapend dienstverband en compensatie transitievergoeding

De Hoge Raad heeft in november 2019 duidelijkheid gegeven over slapende dienstverbanden: een werkgever moet meewerken aan het verzoek van een werknemer om een slapend dienstverband te beëindigen. Dit kan ook door middel van een vaststellingsovereenkomst waarbij de werkgever de transitievergoeding betaalt. Vanaf 1 april 2020 kunnen werkgevers compensatie voor de transitievergoeding bij het UWV aanvragen als zij een werknemer ontslaan die meer dan twee jaar ziek is. Dit kan ook met terugwerkende kracht bij dienstverbanden die zijn geëindigd vanaf 1 juli 2015. Om de compensatie aan te vragen gelden de volgende cumulatieve voorwaarden:

• De arbeidsovereenkomst is (deels) geëindigd wegens langdurige arbeidsongeschiktheid,
• De werknemer was bij het eindigen van het dienstverband nog ziek en
• Aan de werknemer is de transitievergoeding waarop hij wettelijk recht had betaald.

Hoe hoog kan de compensatie zijn?

De hoogte van de compensatie kan in beginsel niet hoger zijn dan het wettelijk vastgestelde maximum van de transitievergoeding. Dit is alleen anders als het jaarsalaris van de werknemer hoger was dan dit bedrag.

In de regeling over compensatie van de transitievergoeding wordt daarnaast een tweede maximum genoemd. Dat maximum betreft het loon dat de werkgever heeft betaald tijdens de twee jaar ziekte. Hiermee wordt voorkomen dat de werkgever meer compensatie krijgt dan de loonkosten die zijn gemaakt tijdens de twee jaar ziekte. Echter, op grond van de compensatieregeling worden uitkeringen en subsidies niet als ‘loon tijdens ziekte’ aangemerkt. Dit zou in de praktijk tot gevolg hebben dat uiteindelijk een lager bedrag wordt gecompenseerd.

De minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft nu besloten om dat tweede maximum niet in werking te laten treden per 1 april 2020. Het tweede maximum vervalt vooralsnog dus en dit betekent dat het loon, dat de werknemer tijdens de eerste twee jaren van zijn ziekte heeft ontvangen, niet van invloed is op de hoogte van de compensatie. Dat geldt ook voor al ontvangen uitkeringen en subsidies. De compensatie van de transitievergoeding zal hiermee dus hoger uitvallen. Of de betaalde transitievergoeding helemaal wordt gecompenseerd, hangt af van de andere voorwaarden van de compensatieregeling. Zo kan de compensatie zoals gezegd niet hoger zijn dan de transitievergoeding die zou zijn betaald op de dag na een periode van maximaal twee jaar ziekte. Als de arbeidsovereenkomst later dan die datum is geëindigd, dan wordt deze extra periode waarover wel transitievergoeding is opgebouwd niet vergoed. Wanneer werkgever en werknemer een lagere transitievergoeding dan in de wet staat hebben afgesproken, dan kan de compensatie niet hoger zijn dan die afgesproken transitievergoeding. Ook opgebouwde transitievergoeding over de periode van een loonsanctie wordt niet gecompenseerd.

Auteur: Lisanne Pietermaat